Жыццё наша -- нібыта сшытак,
Адзнаку там напіша лёс.
З кім падзяліў ты свой спажытак,
Што на зямлю з сабой прынёс?
Мо ўслед камусь кідаў ты кпліва
Нядобры погляд, злы папрок?
З каханаю -- не стаў шчаслівы,
Бо затуманены быў зрок.
Нямала вёсен перажыта,
Забыў пра родны свой выток,
Як каласіцца ў полі жыта,
І дзе зрабіў свой першы крок?
Жыў паміж мрояў і рэалій,
Не слухаў родны свой напеў...
Жыццё прабегла, быццам хвалі,
Пакінуць след свой не паспеў.
Зборнік "Слязінкай вершы высякаю..."
Фотаздымак мой... :-)
Сучаснiку
© Copyright: Анна Атрощенко, 2018
Свидетельство о публикации №118083004768
Свидетельство о публикации №118083004768
Рецензии
Трэба шчэ добра падумаць,мо і лепей,што не паспеў пакінуць след
Каб не давялося за яго прабачэння прасіць.
Р.Васільева.
Раиса Васильева 4 10.11.2018 15:49 • Заявить о нарушении
Каб не давялося за яго прабачэння прасіць.
Р.Васільева.
Раиса Васильева 4 10.11.2018 15:49 • Заявить о нарушении
Гледзячы на абставіны... І які след пакідае чалавек? Добры альбо злы?
Анна Атрощенко 10.11.2018 16:07 Заявить о нарушении
Анна Атрощенко 10.11.2018 16:07 Заявить о нарушении
На это произведение написано 6 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.