Як лёгка дыхае зямля!
Як хутка круціцца планета!
Ў абноўках чыстая вясна,
І яблычнае ў садзе лета.
У гародчыку духмяніць кмен,
І хлебны жнівень недалёка.
Няйначай, як на цёплы дзень
Лунаюць ластаўкі высока.
Сабе каб крылы знітаваць –
Шпарчэй грымотаў, ніжай сонца!
Як цяжка ўсё-ткі адвыкаць
Ад шчырага твайго мне слоўца.
Як проста дождж скупы збіраць
Ў далоні, змокнуўшы да ніткі.
А надвячоркам шкадаваць
Сябе і горкія слязінкі.
Як лёгка дыхае зямля!
© Copyright: Алёна Папко, 2018
Свидетельство о публикации №118082606283
Свидетельство о публикации №118082606283
Рецензии