Я застануся ў памяці тваёй...
Вышэй нябёсы толькі і вясна.
Пялёстак вішні ляжа на далонь –
І горкая развеецца туга.
Пратопчуцца дзялянкі мурагоў,
І поўдзень зробіць вечаровы скок.
Вяртаюцца, пакуль жыве любоў,
Пакуль баліць апошні яе крок.
Пакуль гучыць між намі цішыня –
Нас не пазбавіць крылаў над зямлёй.
Ружовай стужкаю на схіле дня
Я застануся ў памяці тваёй...
2013
Я застануся у памяцi тваёй
© Copyright: Алёна Папко, 2018
Свидетельство о публикации №118082606160
Свидетельство о публикации №118082606160
Рецензии