Завораживает
Мілае глупства рудавалосае
Толькі імкнуся цябе зразумець,
Поўняй у зеніце бязважнасць курносая
Верне ў зямное, каб крыўды не мець.
Праўда мядовая ці надакучыла,
Шчасце любіць не прыходзіць адно.
Жыць без кахання – суконнай анучаю,
Смагу натоліш – дарэшты пітно.
Зайдрасць у міласці – гэта спакуса.
Сонечны дзень ад расы да расы.
Да паслухмянага сэрца тулюся
Ў вечар дзявочай мілай красы.
Былога шляхі, што ў роспачы сцежкі,
"Позна" ці "рана" – адна акалічнасць.
Мілае глупства – спакусай ўсмешкі,
Адно, што гадоў і шляхоў несутычнасць.
Свидетельство о публикации №118082001816