***
Не любіць асфальтавых вуліц.
Ён гудзе, нібы трактар,
Што плуг да зямлі сваёй туліць.
Тут свабодныя мары
Скаваныя думкамі лёсу:
Ноч, машынныя фары,
Што цемень зразаюць, бы косы.
Тут самотныя людзі
Заўсёды кудысьці спяшаюць.
Што з зямлёй нашай будзе,
Калі горад з вёскай змяшаюць?
Свидетельство о публикации №118080909101