Юрий Пундик. Уроки рисования. Рус. Бел
В конце концов, у каждого работа.
И Рафаэль рисует Форнарину,
Ведь было в этой булочнице что-то
От ангела. Поглядывая на
Учителя, а больше на модель,
Давай кувшином красного вина
Размочим суховатую пастель.
Глаза слезятся, думаешь ангина,
А это вам любовь сжимает горло.
И вот уже мадонна Селестина
Глядит с холста доверчиво и гордо.
К концу урока ангел, мой хранитель,
К мольберту рисовальному приник,
Доказывая, как велик учитель
И как смешон наивный ученик.
Урокі малявання
Натуршчыцы, звыклая карціна.
Урэшце, праца ў кожнага свая.
І Рафаэль малюе Фарнарыну,
Для гэтай булачніцы красак утрая.
Усё ад анёла. Паглядае на
Настаўніка, а больш дык на мадэль,
Давай гарлачыкам чырвонага віна
Размочым сухаватую пастэль.
Вочы слязяцца, думаеш ангіна,
А гэта вам каханне цісне горла.
І вось ужо мадона Селясціна
Глядзіць з карціны, гонар так і пёрла.
Канец уроку, анёл, мой захавальнік,
Да мальберта прытуліўся ціха,
Даказваючы, як вялік настаўнік
І як наіўны вучань смешны не ад ліха.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №118072801507