***
Лета коціцца ў просінь
Між белых аблокаў,
А аблокі плывуць,
Наплываюць на лета.
І вяртаецца ўсе, што жыло,
Да вытокаў.
А вытокі ў далёкай
У просіні гэтай.
І цяпло тваіх рук,
І мае хваляванні,
І сумесныя нашы
І сны і турботы
Адлятаюць у просінь,
Як сіняе ранне,
Як світанне ў змярканне,
У бездань сумоты.
21. 07. 2018 г.
Лета коцiцца у просiнь...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118072104031
Свидетельство о публикации №118072104031
Рецензии