Кожнаму сваё
Прагныя нажэрты,
Жабрачыя здаволены
Воляй, як няволяй
І доляю сваёй,
Між імі ўсё ўлагоджана,
Утульненька прытулена,
Жывуць за ласкай божаю -
Ганьбы слова ніводнага!
І прагныя нажэрты,
Жабрачых абабраўшы,
Зьнядолеўшы іх дзетак -
Кожнаму сваё…
-13.07.18.
Свидетельство о публикации №118071401420