***
Жыццё пралятае не ў мроях пустых.
У працы штодзённай жыццё пралятае.
А што застанецца з гадоў маладых?
А хто яго ведае, хто яго знае…
Жыццё пралятае ў турботах зямных.
І вось ужо ліпень лілея вітае.
А што мне запомніцца з мрояў начных,
Калі гэтак рана, так рана світае?
Жыццё пралятае ў сваёй мітусні,
Як марнасць, нікчэмнасць кудысьці сплывае.
А што застанецца ў жыцці ад вясны?
Адно мая звонкая песня жывая.
10. 07. 2018 г.
Жыццё пралятае не у мроях пустых...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118071002785
Свидетельство о публикации №118071002785
Рецензии