У начы прам льгнула зн чка...
А. Бязперстых
***
У начы прамільгнула
знічка -
Загадаў я жаданне
хутка:
Каб ў маёй Беларусі
крынічнай
Не было больш
крывавага смутку.
Каб да дзён сівых
за борамі
Сустракаў
сунічныя зоры,
Каб сябры засталіся
сябрамі
Ў добрый час,
а таксама у горы.
Каб жыла доўга-доўга
мама
Ды часцей усмяхалася
неба…
Як для шчасця патрэбна
мала,
Як для шчасця многа
патрэбна.
26. 06. 2006
Свидетельство о публикации №118062806626