Аркадий Арье Дэн. Двух рук...
Дзвюх рук...
Дзвюх рук нібы-та дакрананне,
Глухі, пасля сутычак час.
Было то... - не, не абяцанне,
Быў асабісты знак для нас.
Глыбокі роздум быў на дне
Дзе белае святло - суцэльны бруд,
Дотык рук - нібы-та ў сне,
Як з Богам сувязь, нібы цуд.
І ўспыхнула надзеі свечка,
Як поле белых мандрагор.
І вынесла тваё сардэчка
Мне прысуд, табе дакор.
Перевод на белорусский язык
Свидетельство о публикации №118062801374