Не забывайце тых, кого няма,
Хто адыйшоў да Бога назаўжды.
Адна дарога нас раней вяла,
Шкада, што разлучылі нас гады.
Не забывайце тых, хто нёс дабро,
Руплівай працай край узбагачаў,
Аберагаў красу яго дуброў
І думкі лёсу з іхнімі вянчаў.
Не забывайце родных і сяброў,
Званіце ім, калі ёсць вольны час.
Дзяліцеся навінамі, дабром,
Каб зніч надзей у сэрцах не пагас.
Не забывайце, што мы госці ўсе
На той зямлі, што ўзгадавала нас.
Гавораць: памірай, а жыта сей --
Паспеюць каласы ў патрэбны час.
Не забывайце
© Copyright: Валерий Познякевич, 2018
Свидетельство о публикации №118061009104
Свидетельство о публикации №118061009104
Рецензии