Когда река впадае в акиан,
Ну, лизэ раком з Васькы
Он может стать внезапно молодым.
Захочет – поседеет завтра ж.
І только нікогда же с барадішк,
Хы, Божка не бывае.
А тут удруг, дывы но, каль калітк
Да пуд дощэм ля мні шэ щось віщает!
Да я ны знаю во такых зу7!
Не-не! Пошов-пошов, дід Вася.
О так от я j на дах уж сам заліз.
Дывлюся – шо ж пак людцы проклынають...
Да вон... Донбас жэ от Фкраінк одбывсь.
А Петя жэ фсекда-то правыj.
Я тут заjшов до Тонічкы одныj.
Ну, а вона ж така уж православна!
Ну, j накормыла гостя в 1 штых:
Да нету, бач, ув тіткы а ны j масла!
А хто ны так шэ Господа вітае?
Вы скажытэ, шо пташка?
Ага. Я пырыпёлк ны бачыв ш:
Іды-іды! Бо я тут зарэ вмажу!
І, в опшым жа, фсі правы:
Бо как то ты да прамо фш Баба.
Ну, j Батько Сашкы.
Не, ны прыходь. Я – старыць.
Когда ты понімаеш, шо балван,
Когда шэ ныц ты в світовы ны значыш,
Яка ты річка. Капылька ж якась.
Ты высохныш. І вся зе баjка.
Тогда куда мы jдём? На пашу?
Мы знаjім но бо самовправство:
Ты мні ны дав 5 баксав?!
Так отвалі от падла.
Ек бутто Біг ны прыбырае
С путі зараз засраных.
Покынь ж фсі чумаjданы
І jды но разОМ с Саjко.
Буг не бывает бо каль Машок.
Хаj Маша смачыть кашку.
Така вот пісня раптом
От Саньі радзілась в мня.
А гэто чы ны сказка?
Бо дэ Сібір – дэ Впадыщ.
...о так от і быроза засыхае,
Ек нэчысць но своjі обрады правыть
Свидетельство о публикации №118061000144