А. А. Сурков. Песня. Рус. Бел
Б'ецца ў цеснай пячурцы агонь,
На паленні слязою смала
І спявае ў зямлянцы гармонь
Пра ўсмешку тваю, што была.
Пра цябе мне шапталі кусты
Ў беласнежных палях ля Масквы,
Я жадаю, каб усё чула ты,
Каб пачула мой голас жывы.
Я жадаю, каб усё чула ты,
Каб пачула мой голас жывы.
Ты далёка-далёка цяпер,
Паміж намі снягі і снягі.
Да цябе не дайсці мне павер,
А да смерці - чатыры кругі.
А гармонік, віхуры назло,
Заблукалае шчасце заві.
Мне ў халоднай зямлянцы цяпло
Ад тваёй незагаснай любві.
Мне ў халоднай зямлянцы цяпло
Ад тваёй незагаснай любві.
Б'ецца ў цеснай пячурцы агонь,
На паленах слязою смала.
І спявае ў зямлянцы гармонь
Пра ўсмешку тваю, што была.
Пра цябе мне шапталі кусты
Ў беласнежных палях ля Масквы,
Я жадаю, каб чула і ты,
Як тужлівы мой голас жывы.
Я жадаю, каб чула ўсё ты,
Як тужлівы мой голас жывы.
Перевёл на белорусский язык Максим Троянович
Свидетельство о публикации №118053101061