Па спагадлiваму сонцу...

***
Па спагадліваму сонцу,
І па звону сініх рэк,
І па кветках на аконцах
Пазнаецца чалавек.

Пазнаюцца беларусы
І па выраю вясной,
Што ў блакітным небе русы
Вырастае над сасной.

Па сядзібах паміж бэзу,
І па латачках раллі,
Па азёрах сярод лесу
Пазнаецца пах зямлі.

Пазнаецца край любімы
Па дарогах, па шляхах,
І па колеру Радзімы
На заснежаных палях.

І калі знаходзіць вырай
Сцежку ў небе да зямлі,
Значыць, хоча яна шчыра,
Каб яшчэ на ёй жылі.

29. 05. 2018 г.


Рецензии