Надежда Тютнева. Одиночество
Адзінота
Ноч ля вокнаў топчацца
І згушчае цемру:
"Усё ад адзіноты -
завошта і чаму?"
Пякучаю крапівою -
сэрца паліць год.
Людзі ёсць шчаслівыя -
А ёсць наадварот.
Стратай думкі мучацца,
Цягнуць з сэрца грош.
Крыўда здзекам вучыцца,
А шчасце не галёш.
А выйсце: ёсць рашэнне,
Нязменнай сутнасць-прах
Ёсць у свеце запрашэнне
І ёсць зваротны шлях,
Клетка памірае,
Новых выйдзе раць.
Жыццё адасабляе,
Каб у вечнасці сабраць.
Перевод на белорусский язык
Свидетельство о публикации №118051501257