Из темноты светил лишь локон
http://www.stihi.ru/2018/03/30/4872
З цемры свяціў толькі локан
З цемры свяціў толькі локан,
Але ён пах... нібы флакон...
Разбіўся, і з Вокнаў, ужо ясна
(Па просту кажучы "з вакон"),
Насычана пахла мёдам,
Зборам разнастайнай травы,
Яна чакала сыходу,
Пачатак драмы - "жывы".
Удыхаючы зелле парфумера,
Не ў сілах ступіць у цямрэчу,
Як дрэсіроўшчык у вальера,
За ўсмешкаю страх - маўчу...
Бы ў бездань увайсці ў пад'езд,
Скрозь брустверы - бялізна для сушкі,
Паспрабую рызыкнуць... не з'есць...
Закрануў чаравіком кружкі...
Яны з прыступак звіняць,
Суседзяў да мацюка абуджаю,
Зайду - нальём па пяцьдзесят,
Звычку квасіць не змяняю.
І ўсё потым пойдзе ў паўтор,
Як стрэлкі па цыферблаце;
Слёзы, гутарка, матор...
Пра сутнасць вечная спрэчка,
Усё жывуць, як не трэба, браце...
Перевод на белорусский язык
Лазарь Витальевич Шестаков. Из темноты светил лишь
© Copyright: Максим Троянович, 2018
Свидетельство о публикации №118051300217
Свидетельство о публикации №118051300217
Рецензии
