ГЭТЫ ВЕРШ
Што ідуць з вялікарусаў,
Пра людзей,што тут жывуць,
Сваё шчасце берагуць.
І пра дух, які вітае,
Ды на подзвігі штурхае.
Ажывае ён каханнем,
Дабрынёй і спачуваннем!
Гукі песняў лашчаць слых,
Неба дорыць сэрцу міг.
І да шчасця толькі крок,
Не адолее нас змрок!
Людзі хочуць пазбаўлення
І трымаюцца як звення.
Ўсе імкнуцца да кахання
І вялікае сям’і.
Адтаго жывуць так шчыра,
Ззяе сонейка ў дні!
Свидетельство о публикации №118051200285
Вельмi прыемна чытаць вершы на роднай мове.
Цiкавы и просты слог, але, як добра напiсана пра беларусау, як добра падкрэсляны асноуныя характэрыстыкi беларусау. Я з вамi салiдарна, што дабрыня і спачуванне, гэта у нашых сэрцах жыве з малаком матулi.
Вяликае дякуй за верш аб нашым народзе.
Поспехау вам.
З паважаннем Лариса Коршка.
Корж Лариса 23.07.2018 09:37 Заявить о нарушении
Людмила Шаблыко 23.07.2018 10:09 Заявить о нарушении