(Пераклад верша Ірыны Іваськовай з рускай мовы)
Абскача гадзіна хвілінаў град,
вечар глыне той дзень,
Мой затрымаецца недзе кат,
стомлена сядзе ў цень.
Рукі дрыжаць, не трымаюць меч,
ноччу ўсё той жа сон –
Сніцца, што рубіць і рубіць прэч
галовы ён без карон.
Суму нагода, журбы без слоў –
не караля караць,
Пунсовую, а не блакітную кроў
чорнай зямлі аддаць.
Кату свайму прапаную я
сто залатых узяць –
Надта чырвоная кроў мая,
няма дзе карону браць.
Мёдам застынуць словы ўраз,
мёд і яшчэ бурштын,
Дваццаць дзевяты пабачу раз
студзень яшчэ адзін.
2015
Песня ката - Ирына Иваськова
© Copyright: Мария Руслановна Шебанец, 2018
Свидетельство о публикации №118051109463
Свидетельство о публикации №118051109463
Рецензии