Мне прытрызнілася ўночы:
Вораг да мяне дабраўся.
Я яму плявала ў вочы -
Ён абразліва смяяўся.
Я яго лупіла ў бокі,
Я яму сціскала шыю.
Адвярнуся – побач крокі:
Жывы ён.
Недабітыя жахі -
Недадушаны вораг.
Чую ў цемры пад дахам
Шоргат
Бегла чорным падзямеллем
І паверхам хмарачоса
Цягнікі ў спіну гудзелі -
Я ўзлятала пад нябёсы.
Я шукала дапамогі
І вяла такіх жа збеглых,
Нерухома ад знямогі
Хрыпела.
Так было ўжо не аднойчы,
Не аднойчы гэтак будзе -
Я іду змагацца ўночы
З тым, што раніцай абудзіць.
Я іду ў сусвет чарговы,
У маёй далоні зброя.
Я рыхтуюся да бою
Нанова.
01.09.2017
Шоргат
© Copyright: Мария Руслановна Шебанец, 2018
Свидетельство о публикации №118051109368
Свидетельство о публикации №118051109368
Рецензии