Уладзімір Караткевіч
ЯУРЭЙЦЫ
Шалее сіні бэз над стрэхамі,
Бяжыць па ім вятрыска-зыб.
Я ўспомніў з ціхаю уцехай
Тваіх вачэй біблейскіх глыб.
Адбіліся ў іх клубы дыма,
На рэках плач і сечаў кроў,
Пажар старой тваёй радзімы,
Любоў да новых берагоў.
Гляджу ў маўклівым захапленні
У глыб бяздонных гэтых вод
І веру, веру без сумненняў,
Што будзе жыць і мой народ.
Еврейке
Сирень над крышей синим эхом,
Разбудит ветер тишину.
Я вспомнил тихою утехой
Библейских глаз всю глубину.
Отбились в них клубами лет
На реках плач и сечи кровь,
Иерусалима древний свет,
Любовь до новых берегов.
Смотрю в молчанье восхищений
Во глубину бездонных вод
И верю, верю без сомнений,
Что будет жить и мой народ.
Іл. - Маурикий Ґоттлиб. Рахиль
Перевод на русский язык М. Троянович
Владимир Короткевич. Еврейке. Бел. Рус
© Copyright: Максим Троянович, 2018
Свидетельство о публикации №118051100224
Свидетельство о публикации №118051100224
Рецензии
