Хопіць!
Хопіць ілжывых размоў.
Досыць!
Досыць мазаік са слоў:
Складаць іх і хутка, і лёгка,
Але не прыходзіць палёгка.
Чорна.
З раніцы змрок уваччу.
Жорны
Пераціраюць душу,
І дыхае цемра драпежна:
Сустрэнемся мы непазбежна.
Хмары
Неба пажорлі абшар.
Мары?
Што бессэнсоўней тых мар?
Магчыма, і будзе іначай,
Ды толькі не сёння, аднача.
Досыць.
Тут чым глыбей, тым чарней.
Хопіць.
Сонца – падман для вачэй.
Хлусня ашалеўшых пачуццяў.
Пустэча, здранцвенне і вусціш.
21.01.2018
Цемра прытомнасци
© Copyright: Мария Руслановна Шебанец, 2018
Свидетельство о публикации №118051009130
Свидетельство о публикации №118051009130
Рецензии
