Ю. Энтин. Прекрасное далёко
Чую голас ад прыгожага далёка,
Голас ранішні ў срэбранай расе.
Чую голас і прывабная дарога
Кружыць нібы-та ў дзяцінстве карусель.
Прыгожае далёка
Не будзь да мяне жорстка,
Не будзь да мяне жорсткім
Чуллівым шчасця птах.
Ад чыстага вытока
Ў прыгожае далёка,
У прыгожае далёка
Я пачынаю шлях.
Чую голас ад прыгожага далёка,
Кліча ён мяне ў дзівосныя края,
Чую голас, голас той пытае строга:
А што сёння ўжо для заўтра зрабіў я?
Я клянуся, пачысцею, падабрэю,
І не кіну свайго сябра ў бядзе.
Чую голас - і спяшаюся, хутчэй я
Па дарозе, дзе слядоў няма нідзе.
Перевод на белорусский язык
Свидетельство о публикации №118050801352