Валерий Басыров. Я точка. Рус. Бел

Не люблю оглядываться.
Что проку в том, что было?
Воспоминания либо раздражают,
вызывая чувство стыдливости,
в лучшем случае,
либо уводят далеко от реальности,
где находиться не всегда комфортно.
Но и с завтрашним днём
не хочется завязывать дружеские отношения,
ибо иллюзорная надежда на будущее
отвлекает от реальных поступков.
Я — сегодняшний.
Прошлое давно отпустило,
а в будущем
меня на физическом плане не  будет.
Я — точка,
в которой сошлись
прошлое,
настоящее
и будущее.
Я — точка,
вобравшая в себя
события
из трёх измерений,
которые
мне удалось нанизать
на временное пространство.

Я кропка

Не хочу аглядацца.
Што карысці ў тым, што было?
Успаміны або раздражняюць,
выклікаючы пачуццё сарамлівасці,
у лепшым выпадку,
або адводзяць далёка ад рэальнасці,
дзе знаходзіцца не заўсёды камфортна.
Але і з заўтрашнім днём
не жадаецца завязваць сяброўскія адносіны,
бо ілюзорная надзея на будучыню
адцягвае ад рэальных учынкаў.
Я - сённяшні.
Мінулае даўно адпусціла,
а ў будучыні
мяне на фізічным плане не  будзе.
Я - кропка,
у якой сышліся
мінулае,
сапраўднае
і будучае.
Я - кропка,
якая ўвабрала ў сябе
падзеі
з трох вымярэнняў,
якія
мне атрымалася нанізаць
на часавую прастору.

   Перевод на белорусский язык Максим Троянович