Па-над зямлёй маёю золак устае.
Тут песня вольная ўзлятае да нябёс.
Я разам з ёю рос і з ёй сталеў,
Каб праслаўляць сваёй Айчыны лёс.
Над кожным лугам -- белыя буслы.
Іх крылы па-над марамі плывуць.
Спяшаюць тыя птушкі да вясны,
Да тых хацін, што веру берагуць.
Прыгожы край азёраў і лясоў!
Ты так даўно гукаў сваю вясну.
Выходзь на ганак, сустракай буслоў,
Што крыллямі адгоняць вечны сум.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2018
Свидетельство о публикации №118042603151
Свидетельство о публикации №118042603151
Рецензии