Он шёл по улице один;
Неслись за ним и дождь, и ветер,
И не было в тот миг на свете
Ни Бога, ни Христа над ним.
Почувствовал гнетущий жар,
Сорвал он шляпу - лоб пылает;
Дождя крупинки словно тают -
Прохладной тучи влажный дар.
Не чувствуя домов и стен,
Шёл, как в бреду, сторон не чуя;
И экипажи, чередуясь,
Скользили плавно, как во сне.
Как, отчего... Он на мосту,
Стоит над темной глубиною;
Но мост иной, и все иное,
Лишь взгляд упёртый в пустоту.
Как тяжко бремя бытия!
Что ж, пусть его другие носят!
Оковы бурной плоти сбросив,
Обрёл он мирность забытья !
Он шел по улице один... Перевод из Галактиона Таби
© Copyright: Марина Джичоная, 2018
Свидетельство о публикации №118041809408
Свидетельство о публикации №118041809408
Рецензии
ის მიდიოდა ქუჩაში ერთი,
მას მიჰყვებოდა წვიმა და ქარი;
მისთვის იმ წამში არ იყო ღმერთი,
მისთვის არ იყო ქრისტე და ჯვარი.
იგრძნო, რომ მაინც საოცრად ცხელა,
გადიძრო ქუდი. მხურვალე შუბლი.
წვიმის წვეთები მარცვლების ხელა,
სიამოვნება ამ გრილი ღრუბლით.
თითქმის არ გრძნობდა სახლებს და კედლებს,
ძილით დაბურულს არ გრძნობდა მხარეს.
ეტლები ცვლიდნენ მიმავალ ეტლებს,
როგორც სიზმარში მხარე ცვლის მხარეს.
როგორ, საიდან... არ იცის თვითონ.
ის უცნობ ხიდზე დგას. სხვაა ხიდი.
მძიმეა ტვირთი? მაშ სხვებმა ზიდონ,
ის ეხლა გახდა წყნარი და მშვიდი.
Марина Джичоная 06.06.2018 00:57 Заявить о нарушении
მას მიჰყვებოდა წვიმა და ქარი;
მისთვის იმ წამში არ იყო ღმერთი,
მისთვის არ იყო ქრისტე და ჯვარი.
იგრძნო, რომ მაინც საოცრად ცხელა,
გადიძრო ქუდი. მხურვალე შუბლი.
წვიმის წვეთები მარცვლების ხელა,
სიამოვნება ამ გრილი ღრუბლით.
თითქმის არ გრძნობდა სახლებს და კედლებს,
ძილით დაბურულს არ გრძნობდა მხარეს.
ეტლები ცვლიდნენ მიმავალ ეტლებს,
როგორც სიზმარში მხარე ცვლის მხარეს.
როგორ, საიდან... არ იცის თვითონ.
ის უცნობ ხიდზე დგას. სხვაა ხიდი.
მძიმეა ტვირთი? მაშ სხვებმა ზიდონ,
ის ეხლა გახდა წყნარი და მშვიდი.
Марина Джичоная 06.06.2018 00:57 Заявить о нарушении