На небе запад разжигает облака;
Стоит Метехи неприступный, серый;
Безмолвью предается день осенний;
Задумчива Мтацминда, чуть желта.
И этой книги стертые страницы,
Их спутанность, обрывков вереница,
Хранят сей день, коварный, молчаливый;
В них призрак погребен из грез сонливых;
Безумный дух, безумный и счастливый...
Стоит Метехи... Перевод из Галактиона Табидзе
© Copyright: Марина Джичоная, 2018
Свидетельство о публикации №118041609266
Свидетельство о публикации №118041609266
Рецензии
ცა - დასავლეთი აღვივებდა ღრუბელთა ღუმელს,
მეტეხი იდგა რუხი, პიტალო.
შემოდგომის დღე მისცემოდა უსაზღვრო დუმილს,
მთაწმინდა - მშვიდი და მოყვითალო.
წიგნის გვერდები ჩამოშლილი და არეული
ინახავს ამ დღეს ჩუმი, ცბიერი.
მასში მარხია მოჩვენება სიზმარეული,
სული შეშლილი და ბედნიერი.
Марина Джичоная 06.06.2018 01:19 • Заявить о нарушении
მეტეხი იდგა რუხი, პიტალო.
შემოდგომის დღე მისცემოდა უსაზღვრო დუმილს,
მთაწმინდა - მშვიდი და მოყვითალო.
წიგნის გვერდები ჩამოშლილი და არეული
ინახავს ამ დღეს ჩუმი, ცბიერი.
მასში მარხია მოჩვენება სიზმარეული,
სული შეშლილი და ბედნიერი.
Марина Джичоная 06.06.2018 01:19 • Заявить о нарушении