Горад
горад чароўных будынкаў.
Сонца блішчыць як нідзе
тут,як ідзе да спачынку.
плёскае ціха рака,
бы ў бэтоне нудзіцца.
Але ж жывая яна,-
хто не згадзіцца?
Змораны горад мрояў,
бы малады каханак,
прытуліцца галавою
ў прахалодны ранак
і ада сну ажыве,
сполахам страпянецца.
Вуліцы-жылы свае
пацягне ў сэрца.
Свидетельство о публикации №118041305378