Чаму так цяжка па шляху жыцця ісці?
Чаму да мэты сваёй мне складана дайсці?
Чаму стаю я і маўчу?
Чаму я ў агонь часам хачу?
Чаму так час бяжыць імкліва?
Чаму яго спыніць мне немагчыма?
Чаму не ведаю, як трэба жыць?
Чаму мне цяжка с кімсьці гаварыць?
Чаму падчас я не магу сказаць?
Чаму заўсёды хачу я пачакаць?
Чаму не ўмею я кахаць?
Чаму мне так складана давяраць?
Чаму так холадна бывае ўначы?
Чаму мне часам неспакойна на душы?
Чаму ў грудзях так часта сэрца б'ецца?
Чаму усё дрэннае на сэрцы застаецца?
Чаму здараюцца кур'ёзы?
І вось чаму на вачах у мяне слёзы?
Чаму часам хачу я са шляху сысці?
Чаму я не магу праз лёс прайсці?
Гэтыя пытанні узнікаюць кожны раз...
Але складана мне знайсці на іх адказы.
Рашэнне немагчыма адшукаць ўраз,
А спробы толькі боль прыносяць і абразы…
ЧАМУ???
© Copyright: Липская Александра Анатольевна, 2018
Свидетельство о публикации №118041010897
Свидетельство о публикации №118041010897
Рецензии
Так шмат пытанняў і адказаў няма... Што рабіць, калі перад табой глухая сцяна?.. Трэба ісці далей, бо адно жыццё жывём (хаця не факт); яно, канешне, часам цяжкавата, але варта верыць у лепшае і спрабаваць самому шукаць адказы на пытанні. Нават калі няма патрэбнага чалавека побач, то трэба прыдумаць яго. У свой час мне такія захады дапамаглі (і дапамагаюць па сённяшні дзень).
Александр Чепа 21.03.2024 14:33 • Заявить о нарушении
Александр Чепа 21.03.2024 14:33 • Заявить о нарушении