Сонны вечар украўся ў горад дыму,
На білбордах замігацелі кошту змены.
Я іду скрозь гэту вулічную вымар
Вымарам я называю гарадскія сцены,
Што распісаны чужымі імёнамі
І старыя як грамадства масонаў.
Мы жывём у эпоху лічбавых вяшчанняў,
Усё, што трэба, на экране тэлефона.
І крычаць з экранаў малалеткі:
"Не ратуйце нас, мы кахаем гэтыя ўкіды шалых,
Піва, блогераў і кіслыя таблеткі,
Што нас робяць падобнымі на сталых".
Я іду, а хмары холад сеюць,
Неба ў гэты вечар змрочна і пунсова
Не стары я, але дачасна не сталеюць,
Каб верылася людзям і з паўслова.
Перевод на белорусский язык
Дмитрий Джулиус. Прогулка
© Copyright: Максим Троянович, 2018
Свидетельство о публикации №118040204512
Свидетельство о публикации №118040204512
Рецензии
