Мени эсге салардай
Юлдузлар кёп, санав ёкъдур олагъа,
Тек бири бар айрыча бек янагъан.
Бу гече де мени янгыз къоймай о,
Юм-чум этип, тереземден къарагъан.
Бир заманлар бир сюйгеним бар эди,
Мени булан сююв-дертин бёлеген,
Шо юлдузгъа, айрыча бек янагъан,
Жаным нечик гьасиретни билеген.
Юлдуз болуп сюйгениме янмадым…
Гелин болуп гирмесем де уьюне,
Мен шагьатман, айырылыв бичакълап,
Гёзлерини сувланагъан кююне.
Яна юлдуз бийкесидей кёклени,
Шавласындан дюнья леззет алардай…
Сагъынч бувгъан ай ярыкълы гечелер,
Сюйгениме мени эсге салардай.
© Copyright: Нурьяна Арсланова, 2018
Свидетельство о публикации №118032802457
Свидетельство о публикации №118032802457
Рецензии