***
Пра жыццё сваё ні гуку.
Птушкі ціўкаюць. Вясна.
І ні гуку пра разлуку,
Што віднеецца з акна.
Ні пра што ў жыцці ні гуку,
Бо нічога ў ім няма.
Так – ні стуку ані груку –
І праходзіць, як зіма.
Не скажу і пра разлуку.
Прызвычаіўся, жыву.
І люблю сваю прынуку,
Каб ні гуку – наяву.
26. 03. 2018 г.
Пра жыццё сваё нi гуку...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118032603736
Свидетельство о публикации №118032603736
Рецензии