Татьяна Ульянина-Васта. Альба Регия

У пустой кавярыньцы жанчына: кава і каньяк
Нейкі погляд прыглушаны
Пусты, аднак, погляд

Экран мільгае кліпамі пад каву з каньком.
Расплачацца - поді ты,
Адцягнуць бы... - "Вы пра што

Сумна так задумаліся?" - "Невясёлыя справы"
 - "Так, а каму лёгка?"
- "Ды я, трываю - не жалюся"

- "Як гэтыя вось кветкі - гербарый без вады"
"Якія ў мужчыны прыемныя вочы"
"Глядзі, усміхнулася...

Яшчэ я хоць куды". А кава стыла ў кубку -
Палыновая вада... "Аднойчы
Быў я ў Вугоршчыне..."

Змяняліся гарады - яны нямала бачылі.
Але кожны пра свой...
"Якая тут стратэгія...

З ёй трэба не пра тое, пра тое не атрымліваецца
Іншыя часы"
- "А ёсць у Вас жонка?"

- "Жонка? Ёй імя Альба Рэгія"
- "Зусім як у кветкі.
Магчыма іншаземка?"

- "Так, кінула мяне". - "Чаго ёй бракавала?"
- "Паверце, прадалася..."
- "Не навіна..."

"Хоць раз мне павезла" - каньяк падбадзёрыў.
- "Багаццю ставіць клізму?"
- "Вось-вось яму:
            сусветнаму імперыялізму"

   Перевод на белорусский язык М.Троянович