Жыццё без цябе -
Неўтаймаванае трызненне
З патакі, пёраў і бітага шкла.
Як страшна думаць - цябе ў ёй няма,
Ты - светлая,
Ты каханню крылы дала.
Жыццё без цябе -
Як у пустэльні міраж,
Як палярная ноч – маркотная дарога,
Хоць плач,
Хоць пысу вініщам нашмаруй,
І крычы азвярэла: на мыла Бога!
Цябе я выдумаў недарэчы,
І сукенку фарбаваў нявінна-светлай,
Але чорнай фарбы смяротны яд
На сукенкі - свет зрабіў беспрасветным.
Жыццё без цябе -
Неўтаймаванае трызненне.
Толькі і радасць - цябе ў ім няма…
Перевод на белорусский язык
Сергей Иванович Мироненко. Жизнь без тебя
© Copyright: Максим Троянович, 2018
Свидетельство о публикации №118032301302
Свидетельство о публикации №118032301302
Рецензии
