Томилова Галина. Крапива. Рус. Бел
Я засну другая,
А прачнуся зоўсім не ў журбе,
На святле і я сябе пазнаю,-
Па каханню ведаю цябе.
Варты век
Тых валацуг публічных,
Тых вышынь і чорных, і густых,
Мы вядзём з табою пераклічку,
Па нізінах гулкіх і пустых.
Памаліся,
Зноў прачнуся я жывая,
Не вядзьмарка, бо пявуння зноў,
Мне не ліра сніцца залатая,
А крапіва, свежая, як кроў...
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №118032102672