Чы вина гэто гондэ моя,

Шо оно бы Тыбэ j уславляв

Даjте-даjте мне баджаны петь!
Даjте Господа славу ліш зреть.
А то маты оно ж знае, чэсць
Ек оддаваты мін Херц.

А я Амбэ Бавані но Ма
Всэ j спував бы но ля всіх матр.
Ібо ж знають усе, ек кахаць
Навыть во Васілька-старіка.

Джэj-джэj Рам! Бхагават Саі Ма!
Как не плакать ля нам, ётвынгам,
Колы нема ув нас языка,
Шоб спуваты но Гіту Бавань.

Но ж дялект гонды во зарэ в Вась.
А ны мова Твоя, Бхагаван.
Ведь всі мовы Ты відаjіш даж,
А ны но, шо мы хочым всекда.

Вот дывлюсь во на Вас, рідныj наш,
А Ты ходыш оно тыхо-плавн
Да говорыш про всіх спакваля:
Я б у7 одным махОМ  Дав щасць.

Да товді хто б боровся-змагавсь
С всэё нэчысцё в світовы жаб.
Ведь оно і шанують свіj зад,
А ны душу укладують в прац.

Шо ж шэ нада славянам хотя б,
Шоб вас світ вжэ увэсь шанував?
Ны поjмэтэ ж ны слова во в Мняв,
Хоть і любытэ, вроде, Котка.

Так впусцітэ нараву в себя
І вдохнітэ улад Саі Баб.
І побачытэ, шо за молва
В вас пудымыця j про Брылюка.


Рецензии