***
Вечар. Цёмна. Як заўсёды.
Мне зусім не адзінока.
Адыходзяць параходы
Па вадзе жыцця глыбокай.
Адыходзяць параходы.
Ім услед рукой ківаю.
Сустракаю сонца ўсходы,
Потым – захад сустракаю.
Але мне не адзінока,
Бо я ведаю: заўсёды
Ў край чужы, у край далёкі
Адыходзяць параходы.
06. 03. 2018 г.
Вечар. Цёмна. Як заусёды...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118030609838
Свидетельство о публикации №118030609838
Рецензии