Заморочки деда Македона Прэзiдэнт i любоу нiца

Верталёт затарахцеу' в ранiшнюю пору,
Вёска у'ся раскрыла рот,i глядзiць угору.
I спытау" я у людей - разтлумачце людзi,
Можа трапiлася што,цi амаль што будзе?

I сказау' дзед Макэдон,найстарейшы жыхар-
Бачыш вiнтакрыл на небе,i ад яго выхар.
То над намi Прэзiдэнт кружiць i лятае,
Ён зямлячку нашу Тому памiж хат шукае.

Ну i дзiва!Презiдэнт!I шукае Тому?
А таму, что там пры iм Томiна знаёма.
Тома ёй дала рэцэпт,дай в галаве 'успомнiцца,
Як салат той людзi звуць ... Здаецца любоу'нiца.

Ён салат пакуштавау',i умяу' ущэнт.
I да сваiх кашаварау' мовiу' Прэзiдэнт-
Я такую у'куснацiщу не едАу' i дома,
Хто прыдумау'? I сказала Томiна знаёма-

Ёсть сяброу'ка у мяне,яна з вёскi Белае,
Яна роу'ная в спiне,як вiшанка спелая,
Робiць там яна салаты,самагон iз грушы,
I тады наш Прэзiдэнт да аховы рушыу'.

Запускайце вiнтакрыл,ён сказау' ахове,
Сення з вамi паляцiм, мi маршрутам новым,
Вёску Белае шукаць,а у Белым Тому,
I малiце Бога,каб была та дома.

Далей кажа Макэдон,вiснуу'шы на плоце,
Томе плацяць мало пэнсiй,яна на рабоце.
I яе iм не злавiць,не бывае дома.
I лятае Прэзiдэнт з Томiнай знаёмай.

Дакурыу'шы самакрутку Макэдон сказау',
Вось яна такая штука,чорт бы яе взяу'.
Што салат палюбiць Томiн сам наш Прэзiдэнт,
I мянушку яму дасць-Беларускi брэнд.

Дзед махнуу' рукой i плюнуу" ды пайшоу' у хату,
Самагону з грушы врэзау'i запiу' гарбатай.
Усё лятаюць,гуркацяць... Лёг i задрамау'
Можа то яму прыснiлось,што ён расказау'.

У'- ув (бел)
Гарбата - чай(бел.польск.)