Сонца нiзка. Вечар блiзка...
Сонца нізка. Вечар блізка.
Снег – расплаўленае шкло.
І за лес, нібы ў калыску,
Апускаецца святло.
Над Заслаўем кружыць вечар
І да Вязынкі плыве,
І кладзецца мне на плечы,
І хутчэй дамоў заве.
Вечар. Сонца нізка-нізка.
Усміхаецца мароз.
І калышацца калыска
Залатая між бяроз.
05. 03. 2018 г.
Свидетельство о публикации №118030508817