Галактион. Злое время

Для света солнца , взяв ветры в стремя,
На круче храмы воздвигни, семя
Фиалок чистых и роз душистых
Взлелей , лаская ——- проглотит  время...

Враг! Ищет жадно прекрасных зрелищ -
Гегути , Вардзия, Светицховели -
Резной орнамент, парчи сиянье ...
Все - в ржавь и ветхость - поглотит время...

Рубин заката сквозь неба млечность
Прольет на камней обломки
вечность
В осколках теней  бредут беспечно
Черты ушедших —- играет время...

Душа  живая —— колодезь жажды,
Пусть изнывая, но все ж, однажды
Срастутся раны, воздвигнут храмы,
Калечит время и.... лечит время...


Рецензии
ვთქვათ: მთად სამზეო და სანიავე
აღმართე ძეგლი, ელოლიავე...
ვარდებით მორთე, მოაიავე,
და... უცებ ანგრევს ჟამთა სიავე.

სდარაჯობს მტერი მშვენიერს ყოველს,
ჩუქურთმათ მჭრელსა თუ ფარჩათ მქსოველს,
ვარძიას, გეგუთს, თუ სვეტიცხოველს
ზედ დასტყობია ჟამთა სიავე.

ღრუბლებში ლალი იღვრება მნათის...
აგერ ნანგრევი ჰგონებს მარადისს,
ნანგრევებში კი იდუმალ დადის
იმ გარდასულთა ჟამთა სიავე.

ხალხში სიცოცხლე აღვიძებს გრძნობებს,
იშუშებს ომისმიერ ჭრილობებს
და ახალთახალს აგებს შენობებს,
რომ წარიშალოს ჟამთა სიავე!
1956.

Лана Авидзба-Заалишвили   26.02.2018 16:21     Заявить о нарушении