Шчаслiвыя гукi. беларуская мова

Пачуўшы гукі роднай мовы
Матулі песню зведаў ты.
Цябе сустрэлі сны маленства,
А можа хвалі дабрыні?

Пяшчотны голас ля калыскі
Чаруе твой дзіцячы слых.
І словы льюцца, быццам чысты
Вясновы водар дзён былых.

Згадай – матуля будзіць зранку,
З усмешкай у вочы паглядзіць:
– Мой галубочак, глянь, ля ганку
Прамень яскравы зіхаціць.

Ты паглядзеў. О, як прыгожа
Ўсё навокал, быццам Рай!
Хутчэй ускочыўшы з пасцелі,
Гуляць у дворык выбягай!

А там звініць вясны капель.
Бягуць струменьчыкі вады.
У ручай уліцца ледзь паспелі,
Зрабіўшы сцежкі на зямлі.

Стаіць змакрэлая таполя,
І сонца свеціць у вышыні.
Мір дачакаўся лепшай долі –
Вясна прыйшла замест зімы!

Засвішчуць звонкія сінічкі,
І закурлычуць жураўлі.
Бярозкі заплятуць касічкі,
Травінкі вырастуць з зямлі.

А птушкі прыляцяць у гняздзечкі,
Каб там выводзіць малянят.
Ужо вельмі хутка стук сардэчак
Пачуюць мамы птушанят.

З спякотай лета прыляцела.
Хутчэй знімаеш паліто,
Скідаеш боты і здурэла
Бяжыш – куды? Ды ўсё адно!

Каб зліцца з мірам, як букашка,
Як птушка ці малы жучок,
Каб паспытаць – матуля кажа –
Шчаслівага жыцця глыток.


22.02.18

Дорогие друзья! Читайте мои сказки и рассказы на моем сайте
http://domarenok-t.narod.ru