Хорхе Луис Борхес. Тамерлан
TAMERLAN (1336-1405)
Мая імперыя - увесь свет: Турэмшчыкі
І турмы, і мячы кіруюць ім.
Я загадаў - не паўтараю. Скажу
Толькі слова і яно закон. Сакрэт
Для ўсіх тых, хто мяне не чулі
Ва ўсіх канцах зямлі нашай далёкай
І ён не абмяркоўваўся нікім.
Я той, хто па раўнінах з боем ішоў,
Над Персеполісам узнёс сцягі.
Паіў сваіх канёў, якія прагнуць,
У святых водах Ганга і Оксуса.
Калі я нарадзіўся, на мяне з нябёсаў
Звалілася шпага з надпісам поспеху
Я - ёсць, я буду вечна, гэтай шпагай.
Я скарыў і егіпцян, і грэкаў,
Спустошыў незлічоныя абшары
Русі сваёй татарскаю ардой.
З чэрапаў пабудаваў піраміды
Запрог у карэту чатырох цароў,
Хто не згадзіўся скіпетр мой пацалаваць.
Я кінуў у вагонь у прадмесці Алеппо
Каран, святую Кнігу з усіх Кніг,
Прадвесніцу ўсіх дзён і ўсіх начэй.
Я - руды Тамерлан трымаў у абдымках
Егіпецкую панну Зенакрату,
Нявінную як снежная вяршыня.
Я ўспамінаю грузы караванаў
І аблокі пяшчаныя пустэльні,
А таксама дым над трубамі хацін
І кноты, падпаленыя ў карчме.
Я ведаю ўсё і ўсё магу. З кнігі,
Якая шчэ не ўбачыла святла, я зразумеў
Што наканавана мне памерці, як усім
І я, знаходзячыся ў перадсмяротнай агоніі,
Аддам загад маім баявым лучнікам
Накіраваць стрэлы ў бок ворага
І хай нальюцца крывёй нябёсы,
Каб усе людзі, як адзін, пазналі,
Што ўсе багі загінулі. Што я - адзіны бог!
Хай людзі звяртаюцца да астралогіі
Буссолі, компасу і астралябіі
Каб зразумець, хто ёсць яны. Я - зорка.
Я на світанку сябе сам запытваю,
Ну чаму не выйсці з засценка,
Ну чаму не даць даніну павагі
Традыцыям Усходу. Парой у сне
Я маю зносіны з рабынямі, чужынцамі,
Што цягнуць нахабна рукі да Тамерлана
І кажуць, каб спаў і прымаў
Начамі тыя цудоўныя лекі,
Што садзейнічаюць свету і пакою.
Клінок шукаю і не магу знайсці,
Гляджу ў люстэрка, але я там іншы.
Разбіў яго і мне патрапіла.
"Навошта я больш не караю смерцю людзей,
Дзе мая сякера і ссечаныя галовы?"
Мяне ўсё гэта турбуе, бо
Без волі Тамерлана ўсё дарма
І ён, быць можа, кахае іх, не ведаючы,
Што сам я Тамерлан. Уладар Захаду
І золата Ўсходу, і, пры гэтым…
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №118022302247