Роберт Рождественский. Тихо летят паутинные нити
Ціха ляціць павуціна
Сонца на шыбе гарыць інкалі,
Штосьці не так я рабіў, у том вінны,
Жыў упершыню я на гэтай зямлі.
Я яе толькі цяпер адчуваю,
Як да яе прыпадаю, клянуся.
Жыць ёй па-іншаму абяцаю,
Калі вярнуся...
Але ж я не вярнуся.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №118022201824