Томас Харди. Поэт. Рус. Бел
A Poet
Суровы погляд, выгляд, лажа,
Глыбокі розум усё скажа,
Не пойдзе ён у гідлівы свет,
Не да патрэбы той фуршэт.
Натоўпу гвалт гідлівай поштай
Багацце, слава ні навошта.
Не чакае, што нейкі пілігрым
Адразу рушыць услед за ім.
Калі ж ужо дойдзе на рагу,
Што скончыў ён сваю чаргу -
У росквіце гадоў у зеніце
Спачыў, ушануеце і скажыце:
"Ён, яго вершы – лёс адзіны,
Кахалі дзве яго жанчыны".
Уздыхнуўшы, ахапіце вокам
Цемру, то будзе і хвалой, высокай.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №118022101435