Дымiцца марозная далеч...

***
                Памяці матулі

Дыміцца марозная далеч,
Зімовым дыміцца спакоем 
У вопратцы белай, як старац,
Што моліцца над аналоем.

Ад шчырай шчымлівай сумоты
Душа напаўняецца болем.
Чароўныя дні пазалоты
Не вернуцца з восені болей.

Снягі замятаюць вяночак
Халодны на жоўтым грудочку.
Ніхто не аклікне “Сыночак!”
З аблеглага крыху пясочку…

Дыміцца марозная далеч
І мерзне над шляхам асіна.
У інеі белым, як старац,
Кудысьці брыдзе сіраціна.

22. 01. 2018 г.


Рецензии