***
Вечарэе. Стынуць сосны.
І бяроз карункі млеюць.
І згасае дзень марозны.
І бярозы ледзянеюць.
Ледзянеюць думкі, рукі.
Крочу ціхенька дадому.
Сэрца стомленага гукі
Не даверацца нікому.
Ружавее і жаўцее
Далягляд над лесам цёмным.
І таксама ледзянее
І здаецца мне бяздонным.
Памалюся нанач Богу.
Зачыню душу, як дзверы.
І праз шыбу на дарогу
Пагляджу бы ў недаверы.
16. 01. 2018 г.
Вечарэе. Стынуць сосны...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2018
Свидетельство о публикации №118011609102
Свидетельство о публикации №118011609102
Рецензии