– Што стаіш, зажурыўся, салдат?
Дзе твой сын, дзе твой брат?
– Брат жыццё ў сорак першым аддаў,
Ну а сына Чарнобыль забраў.
– Што ты плачаш, салдат? Мо ад ран?
– Сын другі не адолеў Аўган.
Але ўнук у цяперашні час
Беражэ і Радіму, і нас.
– Ты не плач. Усім цяжка цяпер.
Гэта пройдзе з гадамі, – павер.
– А гады прабягаюць наўскач.
Ты прабач нас салдат, ты прабач!
Салдат
© Copyright: Анатолий Щученко, 2018
Свидетельство о публикации №118011403401
Свидетельство о публикации №118011403401
Рецензии