Спяшаюсь я ўвесь час кудысьці,
Кручуся з зямлёю ў забыццё.
Спынісь, зямля, так год на трыста,
Прадоўжы нашае жыццё.
- Вы хто такіе, кажа божа.
За вамі ж цэлая чарга.
- Мы самі ведаем, не можна.
Без нас жыцця будзе працяг.
А каб пражыць год дзевяноста,
Спяшацца трэба неспяша.
Кружыцца, бегаць меней проста,
Адпачывала каб душа.
Спяшаюсь я увесь час кудысьцi
© Copyright: Анатолий Щученко, 2018
Свидетельство о публикации №118011403222
Свидетельство о публикации №118011403222
Рецензии