Адкуль мы ўзяліся на гэтай планеце,
Жылі дзе раней праз мільёны гадоў?
Мо проста здалёк прыляцелі ў ракеце,
Дык дзе ж нам шукаць нашых дальніх братоў?
Зямля накарміла нас тут і сагрэла,
Дала нам прытулак – працуй ды жыві, –
Але засталася нястомная вера,
І жаль аб мінулым застаўся ў крыві.
Навокал лясы, паўнаводныя рэкі,
Працуюць машыны, гартуецца сталь…
А думкі імкнуцца знайсці шлях далёкі.
Так вабяць нябёсы, блакітная даль!
Адкуль мы узялiся?
© Copyright: Анатолий Щученко, 2018
Свидетельство о публикации №118011001568
Свидетельство о публикации №118011001568
Рецензии