Рудабельскi край
Як глянеш навокал - на сэрцы цяпло,
І гоман лясоў партызанскіх шумлівы
За рэчкай Арэсай чуваць за сялом.
Над нівамі птушкі спяваюць бадзёра,
У лесе шмат водзіцца дзікаў, ласёў.
Багатыя рыбай тут рэкі, азёры,
Дубравы, бары маюць мнозства грыбоў.
Наш горад прыгожы, зялёны і чысты,
Спрадвеку яго Рудабелкай завуць.
Тут святы праходзяць заўжды урачыста,
Тут людзі руплівыя працай жывуць.
Даўно ўжо ў музеі гарматы, вінтоўкі,
Салдаты змянілі шынель на пінжак.
Цячэ паўнаводная ў Птіч Нератоўка,
Нясе свае хвалі праз песенны парк.
Акцябрскія родныя ў квецені нівы,
Залітыя сонцам дубравы, лугі.
Край сініх лясоў парцізанскі руплівы,
Навекі любімы мой кут дарагі.
Свидетельство о публикации №118010705484